PIEP PIEP DE KLEINE MUIS GING PADDENSTOELEN PLUKKEN

Vrolijk trippelde Piep Piep de kleine muis met een mand aan haar arm door het grote bos. 'Oh, dat is een mooie.' zei zij hardop in zichzelf en plukte een mooie rode paddenstoel die ze in haar mandje deed. 'Die ziet er zo mooi uit, dus die zal ook wel lekker smaken.' En zij vervolgde haar weg, onderwijl speurend naar andere paddenstoelen. Ze liep alsmaar plukkend steeds verder het grote bos in en na een paar uur plukken was niet alleen de mand vol maar zat Piep Piep ook nog eens helemaal achteraan in het grote bos. Nou was dit op zichzelf niet zo erg, maar de zon ging al aardig onder en binnen niet al te lange tijd zou het pikkedonker zijn. En in het bos was geen straatverlichting, dus zat kleine Piep Piep met het probleem: Hoe kom ik naar huis?

Doordat de mand boordevol zat met vers geplukte paddenstoelen ging het lopen ook niet meer zo snel en was kleine Piep Piep ook al aardig moe, dus ging zij even zitten om wat uit te rusten. Zij ging zitten tegen een hele grote paddenstoel en dacht: Even mijn ogen sluiten en even een hazenslaapje doen en dan ga ik weer verder. Zachtjes gingen oogleden dicht en even later sliep Piep Piep als een roos. Ja, of dat nou zo'n goed idee was laat ik in het midden. Want ook in de nacht is het in het grote bos een enorme bedrijvigheid van zogenaamde nachtdieren zoals de uil, wilde katten en nog veel meer dieren die een lekkere muis maar wat graag opeten. En daar had Piep Piep geen rekening mee gehouden.

Maar er zijn ook dieren die geen trek in muizen hebben zoals Kees de Haas. Kees de Haas was ook altijd vroeg op en dat was een groot geluk voor Piep Piep de kleine muis. Want boven in een boom zat Oehoeboeroe de Uil al begerig naar Piep Piep te kijken, die lekker lag te slapen en zich niet van het gevaar bewust was. Maar gelukkig kwam Kees de Haas er aan. Hij keek vertederd naar kleine Piep Piep die met een mand vol paddenstoelen in haar armen heerlijk in dromenland vertoefde.
'Sjonge jonge jonge,' zei Kees de Haas in zichzelf. 'zou die muis wel weten hoe gevaarlijk het hier in het grote bos is? Ik denk het niet. Maar ik zal voor de zekerheid toch maar een oogje in het zeil houden. Want het zou vervelend zijn als dit mooie muizenkind opgegeten zou worden.' Dus Kees de Haas ging doodleuk naast Piep Piep de wacht zitten houden. 'Oei.' dacht Oehoeboeroe de Uil hoog in de boom 'Dat komt mij niet goed uit. Want ik weet zeker als ik in de buurt van die lekkere vette muis kom dat ik een enorme dreun met de achterpoten van die grote Haas krijg en daar heb ik geen trek in.' Ook Marie de Ooievaar die wakker was geworden dacht er zo over. en ook Willem de Marter. Ja, ze kenden Kees de Haas allemaal van naam. Nooit te beroerd om het voor een zwakkere op te nemen.

En Piep Piep? Nou, die trok zich nergens iets van aan en sliep door alles heen of dat ze een os was. Kees de Haas dacht bij zichzelf : Dat is me verdorie toch ook wat! Zit ik me hier een beetje onledig te houden door op die muis te passen en mijn eigen werk ligt stil. Maar wat zie ik daar? Dat is goed dat ik dat zie.Die domme muis heeft wel een mand vol met paddenstoelen, maar er zijn er veel bij die je niet kan opeten. Want die zijn giftig en daar kan je goed ziek van worden of nog erger.
Kees de Haas schudde aan Piep Piep haar schouder om haar wakker te maken. Maar behoudens dat Piep Piep één oog een klein beetje open deed was er geen beweging in haar te krijgen. Oei, dacht Kees, wat doe ik nu? Maar plotseling kreeg hij een idee. Hij lichtte het oor van Piep Piep op en zei met barse stem: 'Hé muis! Zal ik jou eens op eten?!

Piep Piep de kleine muis was opeens klaar wakker en gilde: 'Nee, nee!!! Niemand mag mij opeten! Want dat is helemaal niet aardig.' 'Nee, natuurlijk niet! Gekke domme muis. Natuurlijk ga ik jou niet opeten. Als je nou een lekkere winterpeen was... Maar, mag ik toch even dat mandje met Paddenstoelen van jou vast houden?' 'Nee hoor.' zei Piep piep 'Want dan eet jij al mijn paddenstoelen op.' 'Nou, ik dacht het niet hoor. Want ik heb geen zin om erg ziek te worden, of erger, dood te gaan van jou paddenstoelen.' 'Ach, kom.' zei Piep Piep 'Jij wil alleen maar mijn paddenstoelen opeten. Want je bent te lui om ze zelf te plukken.' 'Nee hoor.' zei Kees de Haas ik maak geen lolletjes. 'Die Paddenstoelen in jouw mandje zijn bijna allemaal giftig. Vooral die mooie rode, dat zijn de ergste. Weet je niet dat hoe mooier de paddenstoelen in het bos er uit zien, hoe gevaarlijker ze zijn als je ze opeet. Wees maar blij dat ik je zag zitten en de wacht bij je gehouden heb. Want de uil Oehoeboeroe zit al een paar uur naar je te kijken en te berekenen wanneer hij je kan opeten. Ook Marie de Ooievaar en Willem de Marter loopt het water uit de mond.' 'Echt waar? vroeg Piep Piep. 'Natuurlijk is het echt waar. Je denkt toch niet dat ik lolletjes maak?' En toen Piep Piep in het rond keek en iedereen begerig naar haar zag kijken begreep ze dat ze in gevaar was en helemaal toen zij naar haar mand met allemaal gekleurde Paddenstoelen keek. Met een heel klein stemmetje vroeg ze: 'Meneer Kees, hoe kom ik hier levend vandaan?' 'Nou,' zei Kees de Haas 'zolang ik bij je ben zal dat niet zo'n probleem geven. Want ieder dier in het bos weet zo langzamerhand wel dat ik opkom voor de zwakkeren. En ik deel nogal graag een flinke trap uit aan booswichten. Dus wakker worden, die mand omkieperen en mee met mij.

Zo gezegd, zo gedaan. De mand met giftige paddenstoelen werd omgekieperd en daar gingen ze. Kees de Haas deed één stap en dan moest Piep Piep tien stappen doen. Totdat Kees ze: 'Dit duurt mij te lang hoor. Klim maar op mijn rug en hou je vast.' En even later zat Piep Piep de kleine muis als een echte cowboy te paard en rende Kees de Haas door het bos. Bij de rand van het bos aangekomen wees Kees de Haas een paar plekken aan waar het stikte van de eetbare paddenstoelen en even later werd Piep Piep vrolijk uitgezwaaid. Ze was een paar uur later in weer terug in het muizendorp waar zij in geuren en kleuren haar avontuur vertelde aan wie het maar horen wilden. En 's avonds werd iedereen uitgenodigd om paddenstoelensoep te eten. Dus dit muizenavontuur is toch nog goed afgelopen.

® Bassie van Toor