KERSTFEEST IN HET BOS

Dickie Bigmans stond op het toneel van het Dorpshuis achter het spreek gestoelte en zei: ‘Beste dieren. Ik heet u allen van harte welkom op deze vergadering getiteld ‘Hoe versieren we dit jaar weer het grote bos?’ ‘Wie is er de klos?’ vroeg opa Kraai, die wat doof aan het worden was. ‘Niemand ouwe. Stilte!!!’ klonk het achter uit de zaal. ‘Koppen dicht.’

Dickie Bigmans sprak verder: ‘Er zijn wat ideeën in de ideeënbus gedaan waarvan ik u er enkele zal noemen.’
Opa kraai riep vragend: ‘Hé, wie ga jij zoenen?’
‘Stilte! Er word niet gezoend.’ klonk het weer uit de zaal.
‘Oh, wat jammer’ riep opa Kraai weer ‘ik hou wel van een smakkerd.’ Reinaard de Vos riep geïrriteerd ‘Jongens, zet effe die ouwe Kraai onder een ouwe emmer, dan houd hij tenminste even zijn snavel.’

‘Idee nummer één:’ ging Dicky Bigmans verder ‘het hele grote bos bedekken met wit geverfde dennennaalden. Nou, wie dit verzonnen heeft staat er niet bij maar dat is een idee van twee keer niks. Idee nummer twee: alle bomen vol hangen met schijven ontbijtkoek en aansluitend hiermee de wereldkampioenschappen koekhappen houden en mede hierdoor ons bos op de wereld kaart te zetten.’
‘Oh Dickie, wat leuk! Mag ik dan ook mee doen?’ riep Jolanda Buikspek enthousiast uit.
‘Ja hoor meid, natuurlijk mag jij meedoen. Je moet zelfs.’ antwoordde Dickie Bigmans lachend. ‘Oh wat leuk!’ zei Jolanda en ze vroeg ‘Wat moet ik dan doen?’
‘Jij mag er tussen hangen bij het onderdeel billenbijten.’ schaterde Dickie Bigmans en de hele zaal lachte vrolijk mee. ‘Tja…’ ging hij verder ‘het idee is niet slecht, maar waar haal ik vier miljoen schijven ontbijtkoek vandaan?’ ‘Weet jij een bakker in het bos?’

Iedereen zweeg en Dickie Bigmans zei ‘Dat doen we dus ook niet. Idee nummer drie: Alle kleine dieren zoals eekhoorns en konijnen verkleden zich als engeltjes. De grotere dieren als de herders en mevrouw Leontien Bigmans fungeert als het kerstkindje in de kribbe.’
Alle aanwezige dieren begonnen heel hard te lachen en Dickie Bigmans zei lachend: ‘Dan moeten we wel een kribbe van dikke balken maken want anders zakt ze geheid door de bodem met haar dikke spekbillen.’ En weer klonk er een schaterend gelach uit de zaal.

‘Dieren! Nou effe zere neus!’riep Dickie Bigmans streng.
‘Serieus zal je bedoelen Dickie.’ corrigeerde Bert de ezel hem. ‘Ehm ja, dat bedoel ik ook.’ zei Dickie Bigmans .

Opeens zei Wim de Haas: ‘Wat dacht je, als we vanuit het midden beginnend het hele bos vol hangen met slingers van beukennootjes en eikels en de middelste boom ook nog vol hangen met lichtjes en duizenden cadeautjes er onder. Dan nodigen we alle dieren en mensen uit de gehele omgeving uit en speelt Boris Beer voor de Kerstman. We laten alle merels en lijsters uit het bos kerstliedjes fluiten. Dan geef ik je garantie dat ze zo’n kerstfeest hier nog nooit hebben meegemaakt.’
Er klonk een goedkeurend gemompel uit de zaal en na stemming werd het voorstel van Wim de Haas met algemene stemmen aangenomen.

Vanaf 1 november zochten alle eekhoorns uit het bos alle nootjes en eikels bij elkaar die ze maar konden vinden. De konijntjes waren dag in dag uit in touw om van de noten en eikels lange kettingen te rijgen. Omstreeks half december was het zo ver en hingen de apen de slingers op. Nou, dat was voor hun een peulenschilletje natuurlijk. Eerst gingen de slingers met lichtjes erin en daarna de slingers met nootjes.

En toen Dickie Bigmans ’s avonds op 24 december de lichtjes in de bomen aanstak waren de ‘Ohhh!’s en ‘Ahhhh!’s niet van de lucht want al die lichtjes in de bomen was een prachtig gezicht.

Op eerste kerstdag maakten alle dieren en mensen uit de omgeving gebruik van de uitnodiging en kwamen zij op het grootste boskerstfeest wat er ooit gehouden is.
Iedereen smikkelde en smulde van een heerlijke kerstmaal met noten en eikels en toen halverwege het diner alle merels en lijsters uit volle borst kerstliederen begonnen te fluiten was iedereen het er over eens: Zo’n prachtig kerstfeest hadden ze in het grote bos nog nooit mee gemaakt.