HET MOEDERDAG CADEAU

Kuuk de Haan deed voorzichtig zijn ogen open en keek voorzichtig tussen zijn oogharen door of het al tijd was om te gaan kraaien. Het was toch nog vrij donker ontdekte hij, dus kon hij nog even doezelen. Hij was dus niet wakker maar ook sliep hij niet.
Hij was er vandaag wel erg op gebrand om op tijd te zijn want het was vandaag een speciale dag. Het was namelijk Moederdag!

Na nog een poosje doezelen zag hij dat de zon pogingen deed om zijn stralen over de horizon te laten schijnen. En toen dacht Kuuk; Nou daar gaat ‘ie dan.’ En luid klonk het: ‘Kukelekuuuu!!!’
Alle kippen vielen, zoals elke dag, van schrik weer van hun stok en begonnen braaf te sputteren. ‘Gekke vent!’ wanneer ga jij ons nou eens van te voren waarschuwen als je gaat kukelen? Halve gare Haan!’
‘Nee! Nee! En nog eens nee!’ zei Kuuk tussen twee kukels door. ‘Ik ben er om iedereen wakker te kraaien en niet om iedereen wakker te porren voor ik ga kraaien.’
En gelijk klonk het weer; ‘Kukelekuuuu!!!’

Kees de Bok in de stal bromde: ‘Als ik die maffe Haan vandaag tegen kom, neem ik hem op mijn horens. Elke dag het zelfde liedje. Kukelekuuuu!!! Anders kan hij niet.’
Inmiddels liet in de stal iedereen merken dat ze Kuuk zijn gekraai niet zo op prijs stelden en ze spraken duidelijk hun afkeuring uit.

Na een minuut of tien was Kuuk uitgekraaid en keerde de rust weer terug in de stal.
Plotseling riep moeder de Geit tegen haar man Kees de bok: ‘Ach vader, kijk nou toch eens wat ik van de kinderen krijg voor mijn moederdag!’ En trots liet zij een mooie gehaakte pannenlap zien, die een van de kleine geitjes voor haar gehaakt had. ‘Preeechtig!’ mekkerde vader Kees. En moeder vervolgde; ‘het zijn toch zulke lieve geitenkinderen van mij.’

In de stal klonk steeds uit een andere hoek: ‘Oh bedankt hoor! Mamma vind dat heel mooi.’
Alle dierenkinderen kwamen namelijk met cadeautjes voor hun moeder.

Het kleine veulentje, het kleine kalfje en zelfs het kleine ezeltje had een klein cadeautje voor zijn moeder. Ook alle vaders kwamen met een cadeautje voor de moeders.
Alle moeders lieten elkaar trots hun cadeaus zien en het was een gezellige boel in de stal.

Plotseling verschoot Kuuk de Haan van kleur. Hij schrok, want hij was het cadeautje voor zijn vrouw die al drie weken lang op een stel eieren zat te broeden vergeten.
Beschaamd kwam hij bij zijn vrouw aan en zei: ‘Lieverd, ik ben vergeten een cadeautje voor je moederdag te kopen. Kinderen hebben wij nog niet, dus je komt er dit keer bekaaid vanaf. Sorry, sorry, sorry.’
Maar moeder kip begon plotseling heel hard te lachen en te tokken. ‘Wat zei jij zonet? Hebben wij geen kinderen? Pappa?’ En terwijl ze Kuuk lachend aankeek riep ze: ‘Kinderen, kom eens onder mijn veren vandaan.’ En plotseling krioelde het in de stal met wel zeker vijftien piepkleine kuikentjes die moeder kip uit gebroed had.

Nog steeds lachend zei zij tegen Kuuk: ‘Dit is het mooiste moederdag cadeau wat ik ooit gekregen heb!’
En alle dieren waren het daar mee eens.
En vader Kuuk? Die riep heel hard; ‘Kukelekuuuu!!!’

® Bassie van Toor